Harry.

                       Przeczytaj notkę pod rozdziałem!

Rozglądałam się dookoła, próbując wyłapać znajomą sylwetkę. Właśnie przyleciałam do Londynu, chcąc trochę odpocząć. Stawałam na palcach, podnosiłam głowę, ale nic z tego nie pomogło, gdyż było strasznie dużo ludzi i nawet nie widziałam gdzie jest wyjście. Musiałam poczekać chwilę, aż tłum się rozejdzie. Od zawsze leciałam samolotami w różne miejsca, ale jeszcze nigdy nie widziałam tyle ludzi na lotnisku. Przekręciłam lekko głowę w lewo i mogłam przysiąc, iż widziałam rudą czuprynę. Automatycznie spojrzałam w tamtą stronę i po chwili ujrzałam mojego kuzyna. Pisnęłam i podskoczyłam w miejscu, po czym zaczęłam  przedzierać się przez tłum kierując się ku Niemu. Ed cały czas rozglądał się, aby mnie znaleźć, ale już po chwili odnalazł moje tęczówki i uśmiechnął się od ucha do ucha. Boże, jak ja za nim tęskniłam! 6 miesięcy bez niego to jest katorga. Nim się obejrzałam już zostawiłam tłum za sobą i biegłam w kierunku Sheeran’a. On tylko rozłożył ręce i na mnie czekał z uśmiechem na twarzy. Ciągnęłam za sobą wielką walizkę, ale nic mi nie przeszkodzi w przytuleniu mojego kochanego kuzyna. Już po chwili poczułam silne ramiona, które zamknęły mnie w mocnym  uścisku.

- Boże, ale za Tobą tęskniłem.- szepnął mi do ucha. Mogłam wyczuć, że się uśmiecha. Zaśmiałam się pod nosem.

- Ja też. Już nigdy więcej nie zostawię Cię na tak długo samego.- odpowiedziałam wesoła, po czym mogłam usłyszeć jego chichot.

- Jedźmy już do domu. Po podróży zapewne chcesz się umyć.- powiedział rozbawiony.

- W sumie przyda mi się prysznic.- zachichotałam, po czym uwolniłam się z jego uścisku. Ed, jak na dżentelmena przystało, chwycił za uchwyt walizki i ruszył w kierunku wyjścia, a ja poszłam w jego ślady.

                                                             ~~~

Właśnie wyszłam spod prysznica. Woda od zawsze działała na mnie kojąco i szczerze mówiąc, niechętnie wyszłam z kabiny. Lecz wiedziałam, że to nie mój dom, tylko mojego kuzyna, a nie chciałam, aby płacił więcej, kiedy dojdą rachunki. Co z tego, że jest bogaty? I tak bym się z tym źle czuła. Owinęłam się ręcznikiem, po czym skierowałam się  ku drzwiom, aby wyjść z łazienki i już po chwili szłam w kierunku schodów. Ed pojechał do studia na dwie godziny, ale obiecał, że jak tylko wróci, będzie do mojej dyspozycji. Mam tylko nadzieję, że podczas mojego pobytu w Londynie spędzimy razem dużo czasu, a nie tylko parę godzin. Westchnęłam. Po chwili znajdowałam się już na dole, lecz moim celem była kuchnia. Zawsze po kąpieli chcę mi się pić i tym razem nie ma wyjątku. Podeszłam do lodówki, aby wyjąć z niej sok, po czym zrobiłam parę kroków w lewo, by otworzyć szafkę i wyjąć z niej szklankę. Już po chwili poczułam jak przyjemne zimno rozlewa się w moim gardle. Kiedy wypiłam całą zawartość  szklanki ruszyłam w kierunku holu, ponieważ naprzeciwko tego miejsca znajdują się schody. Kiedy dotarłam do celu, już chciałam wejść na schody, kiedy mignęła mi przed oczami burza loków. Niepewnie spojrzałam w lewo i zauważyłam chłopaka, który opierał się o framugę drzwi. Na jego twarz wstąpił łobuzerski uśmiech. Serce podeszło mi do gardła.

- C-co ty tu robisz?! Zaraz zadzwonię na policję!- krzyknęłam w jego stronę, cofając się o parę kroków.

- Spokojnie, przyszedłem do Ed’a, ale widzę, że go nie ma. – zaczął, a ja poczułam ulgę, wiedząc, iż to nie jest żaden włamywacz.- Lecz są jeszcze lepsze widoki. - mrugnął do mnie, a ja dopiero w tej chwili zorientowałam się, że jestem w samym ręczniku. Poczułam jak moje policzki robią się czerwone.

- Uhm.. Ja ..- zaczęłam niepewnie, ale nie było mi dane skończyć, bo drzwi się otworzyły. Po chwili zobaczyłam Ed’a, który  wpatrywał się w nas zszokowany. Lecz po kilku sekundach wybuchnął głośnym śmiechem, na co ja prychnęłam cicho pod nosem, jednocześnie wywracając oczami.

- Harry .. Widzę, że już poznałeś moją kuzynkę, [T.I].- powiedział między salwami śmiechu, nawet nie myśląc o tym, aby się uspokoić. Harry zaśmiał się pod nosem, cały czas patrząc  w moją stronę.

- Wiesz .. Umie wywrzeć wrażenie na facetach.- powiedział Harry, który nawet nie krył rozbawienia. Sheeran zaczął się jeszcze bardziej śmiać, a ja pokręciłam z dezaprobatą głową, po czym ruszyłam na górę po schodach, uprzednio mrucząc pod nosem jedno słowo. Idioci.

                                                              ~~~

- [T.I], muszę Ci coś powiedzieć.- zaczął niepewnie Harry. Właśnie siedzieliśmy w parku na trawie, patrząc prosto w niebo.  Nigdy nie lubiłam siedzieć na ławkach, dlatego wybrałam trawnik. Odwróciłam niepewnie głowę w stronę Styles’a i spojrzałam  prosto w jego tęczówki.

- Bo ja .. Uhm ..- zaczął się jąkać. Wpatrywałam się w niego zszokowana. Znamy się od dwóch lat i wiedziałam, że coś się musiało stać, bo nigdy nie widziałam go w takim stanie.

- Jąkasz się? Kim ty jesteś i co zrobiłeś z Harry’m?- szturchnęłam go w ramię, chcąc rozluźnić trochę atmosferę, lecz widząc, że jego mina się nie zmienia, ucichłam. Po chwili Styles zdecydowanie odwrócił się do mnie przodem, po czym chwycił moje obie ręce i spojrzał prosto w moje oczy. W tej chwili obawiałam się najgorszego.

- Kocham Cię. – szepnął cicho, ale wystarczająco głośno, abym go usłyszała. Poczułam jak w moim brzuchu ożyło stado motylków. Uśmiechnęłam się szeroko, pokazując swoje białe ząbki. Nie czekając dłużej złączyłam nasze usta w pocałunku. Poczułam jak Harry odetchnął z ulgą, po czym bez wahania oddał pocałunek. Jestem pewna, że nawet sobie nie zdawał z tego sprawy, jak długo czekałam  na ten moment.

____________________________________________________________

Boże, wybaczcie, że nie pisałam AŻ 4 dni D: Mam nadzieję, że nie macie focha na mnie, ani nic z tych rzeczy :'( Pewnie parę z was myślało ''Pff .. Pewnie zaraz usunie bloga, bo już długo nie pisze. Znudziło ją to i oleje całego bloga''. NAWET TAK NIE MYŚLCIE! NIGDY nie znudzi mnie pisanie! I w najbliżej przyszłości, nie mam planu, by zawieszać, a tym bardziej usuwać bloga, więc bądźcie spokojni. Po prostu czasami będę miała czas, a czasami nie. Dzisiaj zaczął się nowy rok szkolny i nie wiem jak będzie to wyglądać. Mam nadzieję, że imagin'y będą się często pojawiać. No więc .. To chciałam wam napisać ;P A tak btw .. To jak imagin? xd I jak rozpoczęcie roku? :D

Dziękuję wam za komentarze! *O*

KC x

Czytasz = komentujesz = uśmiech wywołujesz