Harry.

Wzięłam parę głębokich wdechów, poprawiłam idealnie dopasowaną spódnice i spojrzałam przed siebie. Wywiad .. Kto w ogóle wymyślił coś takiego? Zamknęłam oczy, czując jak moja głowa powoli pęka. Normalnie, kiedy uczestniczyłam w wywiadach nie denerwowałam się. Czułam, że to jest coś co lubię robić. Niestety dzisiaj .. Wszystko się zrujnuje. Dziś powiem całą prawdę na jaką wszyscy zasługują.

- A teraz gość na którego wszyscy czekaliście!- usłyszałam głos Peter’a. Znamy się od wielu lat, dlatego mogę bez żadnych skrupułów mówić do niego po imieniu.- [T.I][T.N]!- usłyszałam brawa. Teraz już nie było odwrotu. Zrobiłam krok do przodu i już po chwili znalazłam się na scenie wśród reflektorów. Uśmiechnęłam się sztucznie, lecz na szczęście tego nie było widać, po czym usiadłam na miękkim skórzanym fotelu naprzeciwko Peter’a.

- Jak się czujesz?- spytał radośnie.

- Dobrze.- odezwałam się, jednocześnie się starając, aby mój głos nie zdradzał zmęczenia, które było widoczne po niewyspanej nocy.

- Jak Ci się układa z Harry’m? Jesteście już ze sobą dwa lata! Opowiedz co się ostatnio działo między wami.- rzekł, a widownia krzyczała, żebym coś powiedziała o Nim, gdyż byli najzwyczajniej w świecie ciekawi. Westchnęłam niesłyszalnie. Teraz to powiedzieć, czy później?

- Wszystko świetnie.- uśmiechnęłam się sztucznie. Stwierdziłam, że jeszcze mamy czas do końca wywiadu i dopiero potem cały świat usłyszy prawdę. Wywiad trwał już godzinę. Dogadywaliśmy się świetnie, lecz w pewnych momentach słyszałam szmery w uszach. Jak bym była odizolowana od wszystkiego. Nie mogłam się skupić na słowach i jedyne co robiłam to przytakiwałam.

- Ach, dobrze się rozmawiało, lecz niestety musimy już kończyć.- usłyszałam głos Peter’a.

-Co? Nie!- zareagowałam, nie przemyślając jednak wcześniej tego ruchu.

- [T.I]? Czy jest coś co chciałaś jeszcze powiedzieć?- Uniósł jedną brew, a ja założyłam nogę na nogę. Zrobiłam głęboki wdech, po czym otworzyłam usta, w celu wypowiedzenia się:

- W zasadzie .. To tak.- powiedziałam niewyraźnie. Przeniosłam wzrok na widownię i westchnęłam.- Chciałam wam wszystkim powiedzieć .. prawdę.- szepnęłam na tyle głośno, aby mogli mnie usłyszeć. Na sali zapanowała cisza, a ja poczułam uścisk w żołądku. Spojrzałam na Peter’a, a on tylko kiwnął twierdząco głową. Zamknęłam oczy, po czym je otworzyłam i przybrałam kamienny wyraz twarzy.- Zapewne większość z was, a nawet wszyscy, nie wiedzą kim tak naprawdę są chłopcy z One Direction.- zaczęłam, po czym usłyszałam prychnięcia, które prawdopodobnie wydostały się z ust fanek. Spojrzałam lekko w prawo i zauważyłam, że kamery dalej działają. Muszę to powiedzieć.- Wiecie czego przez te dwa lata się dowiedziałam o nich?- prychnęłam.- Ich kariera to same kłamstwo. Modest kieruje ich życiem, a oni już nawet zapomnieli jak to jest być .. sobą. Czy wy naprawdę myślicie, że Niall tyle je?- spytałam ich, cały czas patrząc na widownię.- Nie! To jest same kłamstwo. Te wszystkie zdjęcia w Internecie to oszustwo. – pokręciłam głową z dezaprobatą- Tak naprawdę to on je najmniej z całego zespołu. Modest to wszystko zaplanował. A Zayn?- poczułam jak ręce zaczynają mi się pocić.- Nie przegląda się w każdym lustrze. To jest kolejne kłamstwo. Zrobili z niego męską wersję plastiku, a on przez to cierpi. Modest ma gdzieś ich uczucia. Louis ..- szepnęłam.- On nienawidzi pasków. Ostatnia rzecz którą by ubrał to by była bluzka w paski.. Mało tego. Ma uczulenie na marchewki, ale przecież tego nie powie! Zabronili mu. Tak samo z Liam’em. On i żółwie? Błagam.- prychnęłam ponownie.- Nienawidzi wszystkiego co się rusza i jednocześnie należy do królestwa zwierząt.– wzięłam głęboki wdech. Teraz. Powiedz to.-  No i chyba najważniejsza rzecz ..- zawahałam się na chwilę- Larry Stylinson.- poczułam jak oczy zaczynają mnie piec.- Te wszystkie zdjęcia, filmy .. to .. to jest prawda.- widownia wpatrywała się we mnie zszokowana.-  Są gejami i się kochają. Eleanor to była tylko ustawka. Tak samo było ze mną.- otarłam ręką łzę, która wydostała się spod powieki.- Byłam z Harry’m, aby pokazać światu, że Larry to totalna bzdura, lecz Larry Stylinson to była od samego początku prawda.  Modest chciał to ukryć, bo co by powiedzieli fani, gdyby się okazało, że ich idole to geje?- prychnęłam- I co? Dalej myślicie, że ich znacie? Większość z was teraz odejdzie i o nich zapomni, ale zostaną tylko prawdziwi fani. Szczerze? Mam to gdzieś co teraz zrobicie. Ja powiedziałam prawdę, a już jutro cały świat będzie o tym wiedział.- Wstałam niepewnie i ostatni raz spojrzałam na widownię. Moją uwagę przykuła ciemna sylwetka, która wstała i skierowała się ku wyjściu. Był muskularnym chłopakiem, a na głowie miał czarną czapkę. Wszędzie rozpoznam te loki. Odwrócił się do mnie przodem, po czym mogłam zobaczyć Jego zaczerwienione oczy. Wpatrywał się we mnie zawiedziony i zrozpaczony.

‘Jak mogłaś?’- odczytałam z jego ust. Widziałam, że wypowiedzenie tych słów zadało mu ból, lecz nie mogłam zareagować,  ponieważ zniknął już za drzwiami.

_________________________________________________________________

Hej, hej, hej, hej <3 Wiecie co? Kocham was .. Doszłam do wniosku, że nie mogę was tak zostawić .. Niestety teraz imagin'y PRAWDOPODOBNIE będą się pojawiać rzadziej .. Jakoś jeden raz/dwa razy(wątpię) na tydzień .. Powiedzcie szczerze: Mocno wam to przeszkadza? :/ 

Aaa .. I mam jeszcze prośbę .. Masz bloga? Proszę, 'zareklamuj' mnie! Wiem, że to jest głupie, ale naprawdę to jest jedyne co mogę zrobić ..

Czytasz = komentujesz = uśmiech wywołujesz